Stopniowanie przymiotników w języku angielskim

Bardzo często podczas rozmów lub w piśmie chcemy zaznaczyć jakąś konkretną cechę. Możemy zrobić to na wiele różnych sposobów. Na przykład, po polsku mówimy: miły -> milszy -> najmilszy albo interesujący -> bardziej interesujący -> najbardziej interesujący. Podobnie wygląda to w języku angielskim. Oczywiście, aby nie popełniać błędów wystarczy nauczyć się obowiązujących zasad i kilku wyjątków. Więc, jeśli zastanawiasz się, jak wygląda stopniowanie przymiotników po angielsku, to zachęcamy do lektury online!

Stopniowanie przymiotników krótkich

To, której zasady użyjemy zależy od długości przymiotnika W przypadku jednosylabowych wyrazów stopień wyższy (comparative) uzyskasz poprzez dodanie końcówki “-er”:

• Old (stary) -> older (starszy),
• Small (mały) -> smaller (mniejszy).Np. My house is bigger than yours (Mój dom jest większy niż Twój.)
  
  Stopniowanie przymiotników – wyjątki:
  Jeżeli angielskie słowo, którego chcemy użyć zakończone jest literkę “e”, to analogicznie wystarczy dodać samą końcówkę “r”:
• Nice (miły) -> nicer (milszy).Należy również pamiętać, że w sytuacji, w której przymiotnik zakończony jest samogłoską “-y”, to dodając przyrostek “-er” zamieniamy “y” na “i”:
• Pretty (ładny) -> prettier (ładniejszy),
• Dry (suchy) -> drier (suchszy).Np. I’m happier on the weekends (Jestem szczęśliwszy podczas weekendów.)
  Nie jest to niestety reguła. Wyjątkiem jest np.
• shy (cichy) -> shyer (cichszy).Natomiast w sytuacji, w której do czynienia mamy z przymiotnikiem jednosylabowym, który zakończony jest sekwencją: spółgłoska+samogłoska+spółgłoska:
• Np. Slim (szczupły),to podwajamy ostatnią spółgłoskę:
• Slimmer (szczuplejszy),
• Big (duży) -> bigger (większy).Wyjątkiem od tej reguły są przymiotniki po angielsku zakończone na spółgłoskę „w” oraz „x”, np. new (nowy) -> newer (nowszy).
  
  Stopień wyższy i najwyższy w angielskim działają na bardzo podobnej zasadzie. Stopień najwyższy (superlative) uzyskujemy poprzez dodanie przyrostka “est” oraz przedimka określonego “the”:
• Long (długi) -> longer (dłuższy) -> the longest (najdłuższy),
• Short (krótki) -> shorter (krótszy) -> the shortest (najkrótszy).Podobnie jak w przypadku tworzenia stopnia wyższego, jeżeli przymiotnik zakończony jest samogłoską “e”, to zamiast dodawać “est”, dodajemy tylko “st”, np.:
• Large (duży) -> larger (większy) -> the largest (największy).Natomiast kiedy słowo zakończone jest na literę “y” to zamieniamy ją na “i”:
• Easy (łatwy) -> easier (łatwiejszy) -> the easiest (najłatwiejszy).Przymiotniki angielskie zakończone sekwencją: spółgłoska+samogłoska+spółgłoska tak jak w stopniu wyższym zyskują bliźniaczą spółgłoskę na końcu wyrazu:
• Hot (gorący) -> hotter (gorętszy) -> the hottest (najgorętszy).

Stopniowanie przymiotników długich

Angielski, a dokładniej jego gramatyka często opiera się na wymowie. Podobnie bywa w przypadku stopnia wyższego przymiotników długich. Według zasady “w górę”, jeżeli wyrazy, których chcemy użyć są dłuższe, tj. mają dwie sylaby lub więcej, to zamiast końcówki “er” dodajemy przed danym słowem przysłówek “more” (wiecej, bardziej):

• Expensive (drogi) -> more expensive (droższy)Podobnie zresztą wygląda to w przypadku języka polskiego, np.:
• Interesting (interesujący) -> more interesting (bardziej interesujący)Jeżeli chcemy zaznaczyć, że czegoś jest “mniej”, to w angielskim zamiast przysłówka “more” używamy “less”:
• Useful (przydatny) -> less useful (mniej przydatny)
• Hungry (głodny) -> less hungry (mniej głodny)Podobna zasada używana jest podczas tworzenia stopnia najwyższego w angielskim. Zamiast przysłówka “more”, przed przymiotnikiem dodajemy frazę “the most”, oznaczającą “najbardziej”, np.:
• Popular (popularny) -> more popular (popularniejszy) -> the most popular (najpopularniejszy)
• Interesting (interesujący) -> more interesting (bardziej interesujący) -> the most interesting (najbardziej interesujący)Natomiast analogicznie, według zasady “w dół”, zamiast “the most” dopisujemy “the least”:
• Dangerous (niebezpieczny) -> the least dangerous (najmniej niebezpieczny)

Przymiotniki nieregularne

Angielski ma kilka wyjątków od wyżej wymienionych zasad. Wyjątki są zmorą wszystkich rozpoczynających naukę języka, jednak jak zauważysz, nieregularnych wyjątków na szczęście jest niewiele. Czasami zmienia się druga (wyższa) forma, a czasami wszystkie trzy formy zostają zmienione.

• Good (dobry) -> better (lepszy) -> the best (najlepszy),
• Bad (zły) -> worse (gorszy) -> the worst (najgorszy),
• Many (wiele) oraz much (dużo) -> more (więcej) -> the most (najwięcej),
• Little (mało) -> less (mniej) -> the least (najmniej)W języku polskim podobnie jak z angielskim również mamy wyjątki. Co ciekawe, wyjątki mogą dotyczyć tych samych słów, np.
• Dobry -> lepszy -> najlepszy,
• zły -> gorszy -> najgorszy.
• duży -> większy -> największy,• Mało -> mniej -> najmniej.