Back to top
Obraz
zwierzęta w języku francuskim
Przeczytasz w
3 minut
Nauka hiszpańskiego
Autor
SITA

Zwierzęta w języku hiszpańskim

Zapraszamy do hiszpańskiego zoo! Dziś przyjrzymy się wymowie i pisowni najczęściej używanych nazw zwierząt. Pod lupę weźmiemy zwierzęta domowe, egzotyczne, leśne i gospodarcze. Gotowi na podróż w głąb zwierzęcego świata? Poznajcie zwierzęta po hiszpańsku!

Zwierzęta po hiszpańsku z wymową

Nauka nazw zwierząt po hiszpańsku to całkiem łatwy i przyjemny temat. Słownictwa z tego zakresu uczymy się zwykle na poziomie podstawowym, później wzbogacając swoją wiedzę o nazwy mniej znanych gatunków. Jak większość rzeczowników w języku hiszpańskim, nazwy zwierząt występują z rodzajnikiem el (dla rodzaju męskiego) lub la (dla rodzaju żeńskiego). Do nauki konkretnych nazw można podejść na różne sposoby. Starym i sprawdzonym jest oczywiście metoda fiszek. Zwierzęta po hiszpańsku dla dzieci można też jednak przedstawiać za pomocą obrazków z wizerunkami konkretnych gatunków. W ten sposób pobudzimy więcej obszarów w mózgu, a nauka będzie efektywniejsza.

​Zwierzęta domowe

Na sam początek zajmijmy się tymi zwierzętami, które mieszkają razem z nami w domu. To najbardziej podstawowe słówka, których używa się często w języku codziennym (w tym również w idiomach), w związku z czym warto poznać je już w pierwszych etapach nauki. Chcesz wiedzieć, jak nazywa się pies albo kot po hiszpańsku? Zapoznaj się z naszą listą:

  • el animal – zwierzę,

  • el perro – pies,

  • el gato – kot,

  • el papagayo [el papagajo] – papuga,

  • el conejo [el koneho] – królik,

  • el cobaya [el kobaja] – świnka morska,

  • el hámster – chomik.

szybka nauka hiszpańskiego metoda SITAZwierzęta gospodarcze

Kolejna kategoria to zwierzęta, które możemy znaleźć w większości gospodarstw. Oczywiście nasza lista mogłaby być o wiele dłuższa, ale tych kilka gatunków powinno wystarczyć na sam początek.

  • la gallina [la gajina] – kura,

  • el pollo [el pojo] – kurczę, kurczak,

  • la pata – kaczka,

  • el ganso – gęś,

  • la oveja [la oveha] – owca,

  • la cabra [la kabra] – koza,

  • el cerdo [el serdo] – świnia,

  • la vaca [la waka] – krowa,

  • el caballo [el kabajo] – koń.

Zwierzęta leśne

Z gospodarstwa przenosimy się do lasu. Poniżej znajdziecie listę zwierząt, które występują dziko w naturze:

  • el zorro – lis,

  • el lobo – wilk,

  • el ciervo [el sjerwo] – jeleń,

  • la ardilla [la ardija] – wiewiórka,

  • el jabalí [el habali] – dzik,

  • el alce [el alcze] – łoś,

  • el bisonte – żubr.

​Zwierzęta egzotyczne

Wiecie już, jak nazywa się pies po hiszpańsku i jakie nazwy noszą w języku hiszpańskim zwierzęta, które możemy spotkać na naszym rodzimym gruncie. Teraz pora wyruszyć nieco dalej i sprawdzić, jak Hiszpanie określają zwierzęta egzotyczne. Oto kilka przykładów:

  • la jirafa [la hirafa] – żyrafa,

  • el camello [el kamejo] – wielbłąd,

  • el cocodrilo [el kokodrilo] – krokodyl,

  • el león – lew,

  • el tigre – tygrys,

  • la serpiente – wąż,

  • el mono – małpa.

​Ptaki

Na sam koniec przygotowaliśmy dla Was także krótkie zestawienie popularnych nazw ptaków. Oto one:

  • el pájaro [el paharo] – ptak (potrafiący latać),

  • el águila [el agila] – orzeł (pomimo rodzajnika el jest to rzeczownik rodzaju żeńskiego, dlatego powiemy: el águila blanca),

  • la paloma – gołąb,

  • la cigüeña [la siguenia] – bocian,

  • la golondrina – jaskółka,

  • la lechuza [la leciuza] – sowa.

Zwierzęta po hiszpańsku – idiomy

Jak w każdym języku, tak i w hiszpańskim zwierzęta stanowią ważną część słownictwa. Ich nazw używamy nie tylko wtedy, gdy opowiadamy o świecie przyrody, ale również w codziennej konwersacji – kiedy posługujemy się idiomami. Oto najciekawsze i najczęściej wykorzystywane z nich:

  • oveja negra – czarna owca;

  • cuatro gatos – dosłowne tłumaczenie: cztery koty; oznacza niewielką ilość czegoś;

  • ser un gallina – być tchórzem (dosłownie – kurczakiem);

  • un tiempo de perros – pogoda pod psem;

  • tener una memoria de elefante – mieć doskonałą pamięć (jak słoń);

  • comer como un cerdo – żreć jak świnia (jest to język potoczny, ale nie obraźliwy).

Idiomy stanowią bardzo żywą i powszechną część języka. Do ich budowy często wykorzystuje się słowa zaczerpnięte ze świata przyrody. Ich znajomość przydaje się w potocznej komunikacji z Hiszpanami.

Zwierzęta po hiszpańsku to ciekawy i stosunkowo łatwy do przyswojenia dział słownictwa. Mamy nadzieję, że nasz słowniczek pomoże Wam się z nim oswoić i uzupełni naukę metodą SITA.

HISZPAŃSKI METODĄ SITA PODRĘCZNIK + AUDIO W APLIKACJI MOBILNEJ

Odkryj kurs języka hiszpańskiego na poziomach podstawowym dostępny w nowym podręczniku wraz z audio kursu w aplikacji mobilnej SITA App. Ucz się szybko i efektywnie metodą SITA, do 5 razy szybciej niż metodami tradycyjnymi. 

Obraz
nauka hiszpańskiego metodą SITA

Zobacz Podobne

Przeczytasz w
3 minut
Nauka języków obcych to wspaniała przygoda, która może trwać przez całe życie. Wielu osobom możliwość obcowania z mową inną niż ojczysta sprawia mnóstwo radości. Niekoniecznie zależy im na jak najszybszym zakończeniu nauki, gdy tylko poczują, że ich poziom można uznać za komunikatywny.
Przeczytasz w
3 minut
Nauka języków obcych może być fascynującą przygodą. Pozwala przybliżyć się do kultury kraju, w którym jest on na co dzień używany, lepiej ją zrozumieć, a także spojrzeć na otaczający świat z nieco innej perspektywy. Zazwyczaj bardzo satysfakcjonujący jest etap, w którym potrafimy już swobodnie, niejako bezwiednie, odmieniać czasowniki przez osoby, nie zastanawiając się nad wymaganą końcówką fleksyjną. W takich momentach źródłem dyskomfortu bywają czasowniki nieregularne, wobec których nie można zastosować używanych już w nieuświadomiony sposób zasad, a jedynym wyjściem jest nauczenie się ich na pamięć.
Przeczytasz w
3 minut
Szybkie tempo życia, konieczność nadążania za kolejnymi zmianami, napięte grafiki i ograniczony czas na odpoczynek – to tylko kilka elementów sprawiających, że wielu z nas żyje w ciągłej niepewności, napięciu i stresie. Czynniki te mogą negatywnie oddziaływać na różne sfery życia oraz dobrostan organizmu. Odpowiedzią na narzucane przez współczesny świat nowe normy stają się różne formy poszukiwania równowagi i spowolnienia.